عبارت “quota” به محدودیت منابع در یک سیستم گفته می‌شود که یک کاربر می‌تواند از آن‌ها استفاده کند. این عبارت اغلب درباره حجم دیسک استفاده می‌شود.

هر دستگاه سخت‌افزاری در یونیکس با استفاده از یک فایل ویژه نمایش داده می‌شود، که معمولا در ساختار درختی زیر /dev/ یا (DEVices) قرار می‌گیرد. دو نوع فایل ویژه با توجه به ماهیت دستگاه وجود دارد: “حالت کاراکتری” و “حالت بلاکی”، هر حالت تنها دسترسی تعداد معدودی از عملیات را صادر می‌کند. حالت کاراکتری تنها عملیات خواندن/نوشتن را مجاز می‌داند، حالت بلاک اجازه جستجو بین داده‌های موجود را می‌دهد. در نهایت، هر فایل ویژه با دو عدد متناسب است (“ماژور” و “مینور”) که دستگاه را به شیوه‌ای منحصربفرد برای کرنل قابل شناسایی می‌کنند. چنین فایلی، که با دستور mknod ایجاد می‌شود، تنها شامل یک نام نمادین (و خوانا برای انسان) است.

مجوزهای یک فایل ویژه منطبق با مجوزهای مورد نیاز برای دسترسی به خود دستگاه است. بنابراین، فایلی مانند /dev/mixer، که ترکیب‌کننده صوتی را مشخص می‌کند، تنها شامل مجوزهای خواندن/نوشتن کاربر root و اعضای گروه audio است. تنها این کاربران هستند که می‌توانند ترکیب‌کننده صوتی را راهبری کنند.

It should be noted that the combination of udev and policykit can add additional permissions to allow users physically connected to the console (and not through the network) to access to certain devices.